Dziś mija kolejna rocznica Powstania w Getcie Warszawskim. Spotkanie rozpoczęliśmy o przywołania w naszej pamięci historii z życia nas i naszych rodzin. Historii dawnych, których nie byliśmy uczestnikami, a tylko o nich usłyszeliśmy od rodziców, dziadków. Ale były też historie takie, które sami pamiętamy.
Następnie poznaliśmy historię małych drobinek, z opowieści Zofii Staneckiej "Drobinki". To wzruszająca historia m.in. o Maślaku, jego siostrze Borówce i Babce. To opowieść o empatii, przyjaźni, miłości, odwadze, pielęgnowaniu pamięci o tym co było, zaufaniu. To także opowieść o tym, że "czasem najbardziej niezwykłym skarbem jest zwyczajne, spokojne życie".
To także opowieść o tym, że czasu nie da się zatrzymać, nie zawsze da się czemuś zapobiec, ale zawsze należy pielęgnować to, co było, pamiętać o tym. Dlatego tak ważna jest historia i pamięć o tym co było. A wszystko po to, by pamięć o wydarzeniach nie zniknęła, czasem także dla przestrogi, by coś się już nigdy nie powtórzyło.
Przeczytajcie te opowieść, bo naprawdę warto!
Na koniec każdy z nas wykonał żonkila, jako symbol pamięci o wydarzeniu, jakie miało miejsce podczas II wojny światowej. Ale o tym to już każdy z nas dowie się więcej w starszych klasach.
Cały dzisiejszy dzień upłynął nam dzięki działalności edukacyjnej MUZEUM POLIN
Wspaniała lekcja! My też dziś poznaliśmy Drobinki, a słowa Babki, że "czasem najbardziej niezwykłym skarbem jest spokojne, zwyczajne życie" bardzo nam się spodobały :-)
OdpowiedzUsuń