Świąteczne spotkanie z rodzicami inaczej

 Organizowanie świątecznych spotkań w szkole bywa wyzwaniem. W pewnym momencie kończą się pomysły na kolejne przedstawienia. A przecież zależy nam na tym, aby ten czas był wyjątkowy — pełen bliskości, współpracy i wspólnej zabawy.

Dlatego w tym roku postawiłam na spotkanie integracyjne, które wciąga zarówno dzieci, jak i rodziców, budując atmosferę świąt poprzez działanie, ruch i dobrą zabawę.

Mam dla Was sprawdzoną propozycję, która powstała na bazie mojego udziału w różnych warsztatach.

Zabawa nr 1

Poznałam tę zabawę na warsztatach ambasadorów eTwinning, które prowadziły Paulina Kurowska Loryńska oraz Beata Adamska. W trakcie zajęć budowaliśmy konstrukcje z klocków Korbo. Ponieważ sama nie dysponuję takim zestawem, zaczęłam szukać rozwiązania, które będzie ekonomiczne, proste, dostępne dla wszystkich uczniów i rodziców, a jednocześnie pozwoli zachować ideę współpracy i odwzorowywania ukrytej budowli.

Tak powstała moja wersja materiałów:

• 9 wykałaczek,
• plastelina w czterech kolorach: niebieskim, czerwonym, zielonym i żółtym,
• kawałek wstążki

Zabawa krok po kroku

1. Przygotowanie przestrzeni

Zanim rodzice pojawią się w klasie, przygotuj wszystko, co będzie potrzebne do zabawy.
Jeśli pracujesz w klasie liczącej 26 uczniów, najlepiej podzielić uczestników na 13 drużyn, w skład których wejdą:

• 2 uczniów
• rodzic lub rodzice 

Daje to grupy liczące 4–5 osób, idealne do wspólnej pracy i zespołowej zabawy.

Stoliki ustaw na korytarzu — jeśli tylko masz tam przestrzeń. U mnie to miejsce sprawdza się doskonale: jest swoboda ruchu, a całość spotkania ma bardziej warsztatowy charakter.

Każdy stolik otrzymuje:

• materiały do budowy konstrukcji (wykałaczki, kawałki plasteliny, wstążka). Możesz dołożyć więcej elementów albo wprowadzić nowe, aby zwiększyć poziom trudności.

Pudełko z ukrytą świąteczną konstrukcją umieść w innej sali, aby stworzyć odpowiednią przestrzeń do przemieszczania się między rolami. Dzięki temu uczestnicy będą mogli swobodnie przechodzić od Obserwatora, przez Posłańca, aż do Budowniczego, bez podglądania konstrukcji i bez zakłócania przebiegu zabawy. 

2. Na czym polega zabawa?

W pudełku, które jest ukryte w sali, znajduje się świąteczna konstrukcja — może to być mini choinka, gwiazda, bałwanek lub dowolna abstrakcyjna figura wykonana z tych samych materiałów, jakie otrzyma drużyny.

                                                  

Zanim przystąpiliśmy do zabawy, wyświetliłam rodzicom slajdy dotyczące zasad gry.

Grupa pracuje w zestawie ról:

3. Fazy gry

Zabawa nr 2 Najdłuższy łańcuch na choinkę

Poznałam tę aktywność na warsztatach Cyfrowy Dialog, Ta aktywność świetnie wpisuje się w świąteczne działania.

Materiały na stoliku:

• kolorowy papier 5 kartek
• klej w sztyfcie
• nożyczki

 Skład drużyn:

Grupy pozostają takie same jak w pierwszej zabawie (dzieci + rodzice, łącznie 4–5 osób).

Cel zadania:

Stworzyć jak najdłuższy łańcuch na choinkę, ale… Aby łańcuch powstał naprawdę dzięki współdziałaniu, każdemu członkowi zespołu przydzielamy inną funkcję:

• Osoba A – tylko nożyczki
  Może wyłącznie ciąć papier. Nie może sklejać ani łączyć elementów.
• Osoba B – tylko klej
  Odpowiada za nakładanie kleju. Nie może ciąć papieru ani łączyć ze sobą ogniw.
• Osoby C i D – tylko papier
  Mogą trzymać, zginać i przygotowywać papierowe paski, ale ani nie tną, ani nie kleją.

Czas: 10 minut

Drużyny muszą wspólnie opracować strategię:
Jak pracować, by każda rola była wykorzystana, nikt się nie nudził i żeby powstał jak najdłuższy łańcuch?

Po zakończeniu przedstawiamy nasze łańcuchy.

U nas natychmiast znalazły się na choince klasowej :-)

Zabawa 3: Papier–kamień–nożyce

Uczestnicy grają w klasyczną grę „papier–kamień–nożyce”, ale…

– każdy przegrany „doczepia się” do zwycięzcy i tworzy jego grupę

– drużyna rośnie i rośnie, aż w końcu zostają tylko dwa wielkie zespoły, które walczą o ostateczne zwycięstwo.

W tej zabawie nikt nie odpada — cała grupa wspiera grających, wszyscy się ruszają, kibicują i bawią do samego końca.

Na zakończenie: Dekorowanie pierniczków

Po zakończeniu wszystkich aktywności na korytarzu wróciliśmy do sali, gdzie wreszcie przyszedł czas na dekorowanie pierniczków. Okazało się to świetną okazją do rozmów, integracji i kolejnych uśmiechów.

Rodzice w tym czasie dostali jeszcze jedno zadanie:

Odgadnij, który Mikołaj jest Twojego dziecka! Pomysł Ewa Kempska

Wcześniej ponumerowałam prace plastyczne uczniów i przygotowałam listę z imionami.

Zabawa okazała się hitem — jedni zgadywali od razu, inni… dopiero za piątym podejściem.

Śmiechu było co niemiara.

Na koniec, kiedy trzeba było już sprzątać stoły, całe rodziny chętnie włączyły się w porządkowanie — i to również stało się ważnym elementem naszego bycia razem.