Realizujemy projekt eTwinning z uczniami 4 innych szkół. Razem zastanawiamy się, jak polepszyć nasz proces uczenia się. Pracujemy metodą Design for Change, co oznacza, że najpierw zidentyfikowaliśmy problemy, potem staraliśmy rozbić na elementy pierwsze i na tej podstawie wygenerować pomysły na rozwiązania. Jednak żeby cały proces był bardziej efektywny, działamy jako eksperci: my nie rozwiązujemy naszego własnego problemu (gdybyśmy umieli, moglibyśmy to zrobić i bez projektu eTwinning). Naszym problemem zajmują się Ci, którzy w tej dziedzzinie akurat radzą sobie świetnie. My z kolei zajęliśmy sie tym, co nam wychodzi najlepiej, a inni jeszcze tego nie opanowali. Dzisiaj zakończyliśmy fazę generowania pomysłów. Od jutra przechodzimy do fazy testowania prototypów rozwiązań.
Jak to się odbywało?
Najpierw uczniowie każdej klasy określili, jakie mają problemy z nauką. Drugoklasiści ze Stojadeł uznali, że nadal mają problem z hałasem na lekcjach.
Potem "podzieliliśmy się problemami", tzn. każdy zaproponował, czym może się zająć jako ekspert. My uznaliśmy, że najlepiej nam wychodzi współpraca, gdyż trenujemy ją regularnie. Dzisiaj zatem przeszliśmy 3 pierwsze etapy metody Design Thinking:
empatyzacja, czyli wczucie się w rolę osób zainteresowanych i rozbicie problemu słabej współpracy na mniejsze elementy:
zdefiniowanie problemu, czyli wyciągnięcie części wspólnej wypisanych przed chwilą elementów:
generowanie pomysłów na rozwiązania - dzieci pracowały w parach i wypisywały swoje propozycje na karteczkach post-it, pani Ewa wpisała to potem na tablicę Mural:
Teraz klasa, która narzeka na słabą współpracę może wybrać sobie któreś rozwiązanie (jedno lub kilka) i przetestować je.
Dzisiaj też udało nam się sprawdzić, co zaproponowała nam klasa, która świetnie radzi sobie z dyscypliną na lekcjach. Okazało się, że niektóre z zaproponowanych metod już stosujemy. Z pozostałych wybraliśmy to, co chcemy przetestować. Zaczynamy jutro.
Trzymajcie kciuki!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz